woensdag 12 juni 2013

Poppenkleertjes

Ik zou toch die hele lap stof tot de laatste centimeter opgebruiken hè? Ben bijna zover. Nadat ik uit de grotere resten haar kroon had gemaakt (en daar moest ik hier en daar al wat stukken aan elkaar naaien), bleven er alleen nog maar stukjes over van maximaal 10 cm lengte.

Dus deed ik à la mijn moeder. Zij naaide bijna al onze kleren zelf vroeger, die wij al dan niet in dank aanvaarden. Maar ze maakte ook zo goed als al onze poppenkleertjes. Ze naaide de jurkjes en broekjes op mooie kartonnetjes en verpakte ze in een cellofaantje, zodat ze 'echt' leken, en die kregen we dan voor Sinterklaas of onze verjaardag. Uren hebben we ermee gespeeld. En die poppenkleertjes zijn zo'n beetje het enige speelgoed van ons dat wèl bewaard is gebleven, yay!

Ziehier de familie Pop, aangekleed door mijn moeder, met kleertjes van uhm bijna 40 jaar geleden. Vintage!


Ook het mutsje heeft ze zelf gebreid!


Dit jurkje is mijn favoriet!


En kijk! Het nu zo populaire Peter Pan kaagje!

Gisteren belde mijn moeder dat ze nog een doos poppenkleertjes gevonden had. Can't wait to see them!

Ik had maar kleine stukjes van mijn stof over, dus het moest een jurkje worden voor één van Lola's kleinste poppen. Ik nam een stukje patroonpapier en legde dat rechtstreeks op de pop en tekende met de losse pols een voor- en achterkant. Dat is het leuke aan poppenkleertjes, het hoeft niet helemaal perfect te zijn en het is een supersnel klaar project!

Eerst maakte ik een proefmodelletje van een restje van dit jurkje (kijk hoe klein Lola daar nog is!!), want ik had van de verjaardagsjurk nog maar net genoeg voor 1 poppenjurkje en dat wilde ik niet verpesten.
De achterkant liet ik helemaal open, zowel van bovenstukje als van het rokgedeelte, en daar kwam klittenband tegenaan. Makkelijk open en dicht te doen door kleine kinderhandjes.


Ik wilde dus eenzelfde outfit maken voor de pop als voor Lola, tijdens haar verjaardag. Dit popje kreeg ze  al op de dag van haar feestje hoor, maar het blogje liet even wat op zich wachten.



De pop werd de Godganse dag mee rondgezeuld en waar Lola ging, ging Popje. De kroon werd, in tegenstelling tot vorig jaar, toen hij na 3 seconden al in een hoek werd gegooid, de hele dag gedragen, zowel door Lola, als door Popje. En nog steeds is ze gek van de kleertjes, en het popje is inmiddels omgedoopt tot 'Verjaardagspop'.












9 opmerkingen:

  1. Super....nu weten we ineens ook waar jouw talent vandaan komt!
    :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk hoor! Mijn oma naaide ook onze kleren, en natuurlijk mijn poppenkleertjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. heel leuk gedaan. ik heb ook de naaimicrobe geërfd van de mama (zij maakte voor ons ook kleren en poppenkleertjes) nostalgie...

    madebyelke.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lola ziet er keischattig uit, maar die pop vind ik precies wat eng....
    Soit. Aaaaantwaarpse Hollander, wat moet ik mij daar begot bij voorstellen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Whoehahaha eng zelfs?!? En ze is zo geliefd, het verjaardagspopje, tis zonde...

      Speciaal ras hoor, die Aaaaaantwaarpse Hollanders! ;-)

      Verwijderen